حاشیه ای بر "کند و کاوها و پنداشته ها"

 

شاید حاشیه ای بر متن استاد توسط شاگرد، بی ادبی تلقی شود به خصوص شاگردی همچو من، اما در واقع قصد نویسنده این نیست و نبوده، هدف از تقریر این نوشته آن است که تحلیل های مختلفی نگاشته شود تا در این گفت و گو ها، واقع فهم و آینده روشن شود.

لذا این چند خط تنها حاشیه ایست بر نوشته ی استاد صفارهرندی  با عنوان "کند و کاوها و پنداشته ها"

مسیری دیگر...

با نام او...

ماهیت این وبلاگ تغییر کرد...

برای خواندن مطالب حقیر به این وبلاگ مراجعه کنید:

http://konjedel.blog.ir/

 

منتظر نظرات شما هستم...

درپناه مولا

نفسی تازه

با نام آغازگر هستی

 

... همیشه با نفس تازه راه باید رفت

و فوت باید کرد

که پاک پاک شود صورت طلایی مرگ.

کجاست سنگ رنوس؟

من از مجاورت یک درخت می آیم

که روی پوست آن دست های ساده غربت اثر گذاشته بود:

به یادگار نوشتم، خطی ز دلتنگی...

"سهراب سپهری - مسافر"

 

 

بس است...