* حاشیه ای به حاشیه ی همایش هشت دهه علوم اجتماعی در دانشگاه تهران

هرکسی در هر موقعیتی اجتماعی ای که قرار دارد، یکسری داشته ها و سرمایه هایی دارد، که مدیون بستر اجتماعی خود است. مثلا هنگامی که یک دانشجوی دکتری هیأت علمی می شود، ابتدا به خاطر موقعیتی که درون آن بوده است و توانسته است تحصیلات خود را مناسب سپری کند و سپس به خاطر شرایط ساختاری که دانشجو را با ساختار هماهنگ کرده، همه ی این ها باعث شده است که وی در این موقعیت اجتماعی نفس بکشد.. به عبارتی موقعیت اجتماعی همه ی سرمایه ای است که یک فرد می تواند داشته باشد. در موقعیت اجتماعی، فرد هنجارهای آن موقعیت و ساختار را باید قدر بداند که در صورت واگرایی و پس زدن آن، موقعیت وی دچار مخدوش می شود. پس مناسب است که هر انسانی برای زنده ماندن در محیط اجتماعی خود به هنجارها و قوانین پیرامونی خود احترام گذاشته و بتواند همگرایی میان خود و قوانین و هنجارها را بوجود آورد.